پین های فنری به دلایل مختلفی در مجموعه های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند: به عنوان پایه ها و محورهای لولا، برای تراز کردن اجزا یا به سادگی برای بستن چندین جزء به هم.پین های فنری با نورد و پیکربندی یک نوار فلزی به شکل استوانه ای شکل می گیرند که امکان فشرده سازی شعاعی و بازیابی را فراهم می کند.هنگامی که به درستی اجرا می شود، پین های فنری اتصالات محکم قابل اعتمادی را با حفظ عالی ایجاد می کنند.
در حین نصب، پین های فنری فشرده شده و با سوراخ میزبان کوچکتر مطابقت دارند.سپس پین فشرده شده نیروی شعاعی بیرونی را بر روی دیواره سوراخ اعمال می کند.حفظ با فشرده سازی و اصطکاک حاصل بین پین و دیواره سوراخ ایجاد می شود.به همین دلیل، تماس سطح بین پین و سوراخ بسیار مهم است.
افزایش تنش شعاعی و/یا سطح تماس می تواند ماندگاری را بهینه کند.یک پین بزرگتر و سنگین تر، انعطاف پذیری کمتری را نشان می دهد و در نتیجه، بار فنر نصب شده یا تنش شعاعی بالاتر خواهد بود.پین‌های فنری مارپیچ از این قاعده مستثنی هستند، زیرا در چندین کار (سبک، استاندارد و سنگین) در دسترس هستند تا محدوده بیشتری از استحکام و انعطاف‌پذیری را در یک قطر معین فراهم کنند.
یک رابطه خطی بین اصطکاک/حفظ و طول درگیری یک پین فنری در یک سوراخ وجود دارد.بنابراین افزایش طول پین و سطح تماس حاصله بین پین و سوراخ میزبان منجر به ماندگاری بیشتر خواهد شد.از آنجایی که در انتهای پین به دلیل پخ گیر وجود ندارد، مهم است که طول پخ را هنگام محاسبه طول درگیری در نظر بگیرید.پخ پین در هیچ نقطه ای نباید در صفحه برشی بین سوراخ های جفت قرار گیرد، زیرا این می تواند منجر به تبدیل نیروی مماسی به نیروی محوری شود که می تواند به "راه رفتن" یا دور شدن پین از صفحه برشی کمک کند تا زمانی که نیرو خنثی شود.برای جلوگیری از این سناریو، توصیه می شود که انتهای پین صفحه برشی را با یک قطر پین یا بیشتر پاک کند.این وضعیت همچنین می تواند ناشی از سوراخ های مخروطی باشد که به طور مشابه می توانند نیروی مماسی را به حرکت به سمت بیرون تبدیل کنند.به این ترتیب، توصیه می‌شود سوراخ‌هایی بدون مخروط اجرا شود و در صورت نیاز به مخروط، زیر 1 درجه باقی بماند.
پین های فنری بخشی از قطر از پیش نصب شده خود را در هر جایی که توسط مواد میزبان پشتیبانی نمی شوند، بازیابی می کنند.در کاربردهای تراز، پین فنری باید 60 درصد از طول کل پین را در سوراخ اولیه قرار داد تا موقعیت آن به طور دائم ثابت شود و قطر انتهای بیرون زده کنترل شود.در کاربردهای لولای آزاد، پین باید در اعضای بیرونی باقی بماند، مشروط بر اینکه عرض هر یک از این مکان‌ها بیشتر یا برابر با 1.5 برابر قطر پین باشد.اگر این دستورالعمل رعایت نشود، نگه داشتن پین در قسمت مرکزی ممکن است محتاطانه باشد.لولاهای مناسب اصطکاکی مستلزم این است که تمام اجزای لولا با سوراخ های همسان آماده شوند و هر جزء، صرف نظر از تعداد بخش های لولا، درگیری با پین را به حداکثر برساند.
زمان ارسال: ژانویه 11-2022