شرکت SPIROL پین فنری مارپیچ را در سال ۱۹۴۸ اختراع کرد. این محصول مهندسی‌شده به‌طور خاص برای رفع کاستی‌های مرتبط با روش‌های مرسوم اتصال مانند بست‌های رزوه‌دار، پرچ‌ها و سایر انواع پین‌های تحت نیروهای جانبی طراحی شده بود. پین‌های مارپیچ که به راحتی با سطح مقطع منحصربه‌فرد ۲/۴ سیم‌پیچ خود قابل تشخیص هستند، هنگام نصب در قطعه میزبان توسط کشش شعاعی حفظ می‌شوند و تنها پین‌هایی هستند که پس از قرارگیری، استحکام و انعطاف‌پذیری یکنواختی دارند.
انعطاف‌پذیری، استحکام و قطر باید در رابطه مناسبی با یکدیگر و با ماده میزبان باشند تا ویژگی‌های منحصر به فرد پین مارپیچی به حداکثر برسد. پینی که برای بار اعمال شده بیش از حد سفت باشد، خم نمی‌شود و باعث آسیب به سوراخ می‌شود. پینی که بیش از حد انعطاف‌پذیر باشد، در معرض خستگی زودرس قرار می‌گیرد. اساساً، استحکام و انعطاف‌پذیری متعادل باید با قطر پین به اندازه کافی بزرگ ترکیب شود تا در برابر بارهای اعمال شده بدون آسیب رساندن به سوراخ مقاومت کند. به همین دلیل است که پین‌های مارپیچی با سه وظیفه طراحی می‌شوند؛ برای ارائه ترکیبات متنوعی از استحکام، انعطاف‌پذیری و قطر برای مطابقت با مواد و کاربردهای مختلف میزبان.
پین مارپیچی که واقعاً یک "بست مهندسی‌شده" است، در سه "وظیفه" موجود است تا طراح بتواند ترکیب بهینه‌ای از استحکام، انعطاف‌پذیری و قطر را متناسب با مواد میزبان مختلف و الزامات کاربردی انتخاب کند. پین مارپیچی بارهای استاتیک و دینامیکی را به طور مساوی در سراسر مقطع خود بدون نقطه خاصی از تمرکز تنش توزیع می‌کند. علاوه بر این، انعطاف‌پذیری و مقاومت برشی آن تحت تأثیر جهت بار اعمال شده قرار نمی‌گیرد و بنابراین، پین برای به حداکثر رساندن عملکرد، نیازی به جهت‌گیری در سوراخ در طول مونتاژ ندارد.
در مجموعه‌های دینامیکی، بارگذاری ضربه‌ای و سایش اغلب منجر به شکست می‌شوند. پین‌های مارپیچی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که پس از نصب انعطاف‌پذیر باقی بمانند و یک جزء فعال در مجموعه هستند. توانایی پین مارپیچی در تعدیل بارهای ضربه‌ای/شوک و ارتعاش، از آسیب سوراخ جلوگیری می‌کند و در نهایت عمر مفید مجموعه را افزایش می‌دهد.
پین فنری مارپیچی با در نظر گرفتن مونتاژ طراحی شده است. در مقایسه با سایر پین‌ها، انتهای مربعی، پخ‌های متحدالمرکز و نیروهای فرورفتگی کمتر، آنها را برای سیستم‌های مونتاژ خودکار ایده‌آل می‌کند. ویژگی‌های پین فنری مارپیچی، آن را به استاندارد صنعتی برای کاربردهایی تبدیل می‌کند که در آنها کیفیت محصول و هزینه کل تولید از ملاحظات حیاتی هستند.
سه وظیفه
انعطاف‌پذیری، استحکام و قطر باید در رابطه مناسبی با یکدیگر و با ماده میزبان باشند تا ویژگی‌های منحصر به فرد پین مارپیچی به حداکثر برسد. پینی که برای بار اعمال شده بیش از حد سفت باشد، خم نمی‌شود و باعث آسیب به سوراخ می‌شود. پینی که بیش از حد انعطاف‌پذیر باشد، در معرض خستگی زودرس قرار می‌گیرد. اساساً، استحکام و انعطاف‌پذیری متعادل باید با قطر پین به اندازه کافی بزرگ ترکیب شود تا در برابر بارهای اعمال شده بدون آسیب رساندن به سوراخ مقاومت کند. به همین دلیل است که پین‌های مارپیچی با سه وظیفه طراحی می‌شوند؛ برای ارائه ترکیبات متنوعی از استحکام، انعطاف‌پذیری و قطر برای مطابقت با مواد و کاربردهای مختلف میزبان.
انتخاب قطر و وظیفه مناسب پین
مهم است که با باری که پین تحت آن قرار خواهد گرفت شروع کنید. سپس جنس میزبان را ارزیابی کنید تا وظیفه پین مارپیچی تعیین شود. قطر پین برای انتقال این بار در وظیفه مناسب را می‌توان از جداول مقاومت برشی منتشر شده در کاتالوگ محصول با در نظر گرفتن این دستورالعمل‌های بیشتر تعیین کرد:
• هر جا که فضا اجازه می‌دهد، از پین‌های استاندارد استفاده کنید. این پین‌ها ترکیب بهینه‌ای دارند.
از استحکام و انعطاف‌پذیری برای استفاده در اجزای غیرآهنی و فولاد نرم برخوردارند. همچنین به دلیل خاصیت جذب ضربه بیشتر، در اجزای سخت‌کاری شده توصیه می‌شوند.
• در مواد سخت‌شده که محدودیت‌های فضا یا طراحی، امکان استفاده از پین استاندارد با قطر بزرگتر را منتفی می‌کند، باید از پین‌های سنگین استفاده شود.
• پین‌های سبک برای مواد نرم، شکننده یا نازک و جاهایی که سوراخ‌ها نزدیک به لبه هستند توصیه می‌شوند. در شرایطی که تحت بارهای قابل توجهی قرار نمی‌گیرند، اغلب از پین‌های سبک به دلیل نصب آسان ناشی از نیروی وارد کردن کمتر استفاده می‌شود.
زمان ارسال: ۱۹ ژانویه ۲۰۲۲